l’Imparfait du Cœur - CD Critique - Besprechungen - Reviews - Recensies - Críticas

Het gebruik van alleen maar accordeons maakt dat hun muziek vrij intimistisch overkomt.

Rootstown Music Magazine (NL)

Een zeer lovende recensie van de cd Django Chanté van ORKEST POLYTOUR in het Amerikaanse folk- en rootstijdschift Dirty Linen wekte mijn nieuwsgierigheid op. Na enig zoekwerk kwam ik tot mijn niet geringe verbazing uit in Driebergen, Nederland, bij Jean-Pierre Guiran. Deze liefhebber van swing, Hot Club de France, Franse musette en chanson blijkt er nogal een druk muzikaal leven op na te houden. Hij speelt in de formaties: Orkest Polytour, Bubblin' Toorop Trio en Accordeon Mélancolique.

Samen met zijn vrouw Cherie de Boer vormt hij het duo Accordeon Mélancolique. Ze spelen beiden accordeon en zingen. Op hun eerste cd, L'imparfait Du Coeur (Sterkenburg Records STAM 001), evenwel, staan alleen instrumentals of instrumentale versies van Zuid-Amerikaanse songs en Franse chansons. Gekende nummers zijn o.a. La Mer van Charles Trenet, La Vie En Rose, Coeur Vagabond van Jean Colombo en Ma Piemière Guitare van Sacha Distel. Afgewisseld met zuiderse klanken van o.a. Chôro Do Adeus, El Choclo, El Diabolo Suelto, een swingende Antilliaanse wals en de Griekse traditional Miserlou. Aurore is oorspronkelijk van Fapy Lafertin, een zigeunergitarist die af en toe in Brussel opduikt (hij speelde ooit in Toogenblik). Het gebruik van alleen maar accordeons maakt dat hun muziek vrij intimistisch overkomt.

Bij het Bubblin' Toorop Trio maakt hij de dienst uit, samen met de Javaanse gitarist Dirkjan 'Bubblin' Toorop en violist Wilco Jordi. Op hun cd Laughin' in Rhythm (Moskito Music ACUM 20507) wordt er uitgebreid geput uit het rijke erfgoed van jazz, blues, Southern Louisiana music enz... songs van Gershwin, Billie Holiday, Duke Ellington, Sidney Bechet, Slim Gaillard en Thelonious Monk. Een breed scala aan stijlen die samenklitten tot een wonderlijk swingend geheel. Ik hoor flarden Louis Armstrong Fats Waller, New Orleans, hot jazz, swing... ik waan mij in een bar op Bourbon Street. Daar zullen songs zoals Barbecue Chicken, Creo/e Love Calle en I Got Rhythm wel debet aan zijn.

Wat ons uiteindelijk bij Orkest Polytour brengt, de groep waar het voor mij allemaal mee begonnen is. Orkest Polytour bestaat, naast Jean-Pierre Guiran die zang en accordeon voor z'n rekening neemt, uit Lion Van (contrabas), Stefan de Ridder (ritmegitaar) en Jan de Jong (solo-gitaar). De heren nemen ons mee naar de tijd van het echte Franse chanson van Montand, Brassens en Trenet, de valse musette van Gus Viseur en de jazzy swing en zigeunermuziek van Django Reinhardt. Op hun twee cd's, Le Roi des Jongleurs (Polytour POL 002) en Django Chanté (Polytour POL 003), bewijzen de heren dat ze niet over één nacht ijs zijn gegaan, de nummers werden met zorg uitgekozen. Op Le Roi des Jongleurs staan achttien songs, voornamelijk chansons, waaronder niet van de minste: Les Feuilles Mortes (tekst van J. Prevert); Douce France (Charles Trenet); Les Amoureux Des Bancs Publics (Brassens) en La Chansonnette (Y. Montand). Het gaat er bij tijd en wijle swingend aan toe, getuige songs zoals Djangology (Django Reinhardt & Stéphane Grappelli), Ménilmontant (Trenet) en My Blue Heaven (W. Donaldson). Het geheel klinkt uitermate authentiek en er wordt zeer virtuoos gespeeld. Nooit had ik het gevoel van "deze jongens komen niet uit Frankrijk, dit kan niet goed zijn", integendeel.

Op hun laatst verschenen cd Django Chanté leveren ze nog straffere toeren af. Via een vriend kwamen ze aan de weet dat er ergens enkele Franse, poëtische teksten bestaan (uit de periode 1943/45 en o.a. van de hand van Jacques Larue, ook songschrijver voor Edith Piaf, en Lawrence Riesner) die nooit officieel het daglicht aanschouwd hebben. Volgens EMI bestaan de teksten niet meer, maar de niet aflatende volharding van Orkest Polytour en een maandenlange zoek-tocht langs antiquariaten, bibliotheken, specialisten in bladmuziek en muziekarchieven leveren uiteindelijk resultaat op. Vier teksten blijken zich in de archieven van de Bibliothèque Nationale de France in Parijs te bevinden en de laatste tekst krijgen ze cadeau van tekstdichter Lawrence Riesner zelf, want die blijkt nog in leven te zijn. Deze teksten zijn door Orkest Polytour op muziek gezet van Django Reinhardt en Stéphane Grappelli en deze meesterwerkjes zijn terug te vinden op Django Chanté samen met enkele uitstekende bewerkingen van o.a. Blue Skies (Ir-ving Berlin), Night and Day (Cole Porter) en het uitermate swingende Le Sheik(Ted Snyder).

Kortom, wie een voorliefde heeft voor Franse musette, chanson, hot club swing, Django Reinhardt. Stéphane Grappelli en aanverwanten, of zijn muzikale horizonten wil verbreden, schaft zich onverwijld deze cd's aan. Hij/zij zal het zich niet beklagen!

Ben Vanhoegaerden, ROOTSTOWN MUSIC MAGAZINE mrt/apr/mei 2001, België

Home Accordéon Mélancolique