Parade des Poules - CD Critique - Besprechungen - Reviews - Recensies - Críticas

"gewoon" hele eerlijke, met toewijding gespeelde melodieën

Amsterdamse Folkagenda, NL

AANGENAME ACCORDEONMUZIEK UIT ALLE WINDSTREKEN
Zelfs binnen de kringen van volksmuziek is het geen eenvoudige opgave om als accordeonduo serieus te worden genomen of alom waardering te oogsten. Ondanks de grote populariteit die "collega-instrument" de trekzak op dit moment geniet, blijft aan accordeonmuziek nog al te gemakkelijk een truttig imago kleven. Mijns inziens volkomen onterecht, zo bewijzen zeker ook de artistieke prestaties van echtelieden Cherie de Boer en Jean-Pierre Guiran, die samen het duo Accordéon Mélancolique vormen. In 1998 brachten zij hun eerste cd uit, L'Imparfait du Coeur, en in 2002 verscheen hun tweede cd, Parade des Poules. Beide cd's oogstten veel lof, in binnen- en buitenland. L’Imparfait du Coeur is door het Zweedse Dragspels Nvtt zelfs uitgeroepen tot beste accordeon-cd van het jaar.

Dat de cd's van Accordéon Mélancolique hoog scoren is op zich niet eens zo verwonderlijk. Hun cv liegt er immers niet om. De afgelopen jaren hebben zij honderden optredens en concerten verzorgd voor alle mogelijke gezelschappen en gelegenheden, variërend van verzorgingstehuizen, Vondelpark-concerten, de Dag van de Romantische Muziek in Rotterdam tot festivals in Denemarken en IJsland. De kracht van het duo is vooral gelegen in het feit dat ze zich laten inspireren door muziekculturen uit werkelijk alle windstreken. Op hun cd's staan Argentijnse tango's, Franse musettes, Italiaanse tarantella's, Antilliaanse walsen, Indonesische krontjong-melodieën, merengues, zigeunerliedjes, je kunt het zo gek niet verzinnen of ze doen er wat mee. En daarnaast schrijven ook nog zeer verdienstelijke eigen composities. De muzikale invloeden die ze ondergaan worden letterlijk in hun handen getransformeerd tot bedaarde, subtiele werkjes die eerder opvallen door bescheidenheid en ingetogenheid dan door uitbundigheid. Accordéon Mélancolique maakt dan ook geen feestmuziek, maar vooral sfeermuziek. Zoiets vraagt om uiterste instrumentbeheersing, want juist bij muziek die zo sterk stilte afdwingt, die de mensen ademloos laat luisteren, komt het erop aan iedere noot trefzeker en met een perfect gevoel voor timing neer te zetten. Het nummer 'Ouinta Anauco' op hun laatste cd illustreert dit optimaal: gebalanceerd spel, geen noot te veel, accordeonmuziek teruggebracht tot een pure, bijna verstilde vorm.

Accordéon Mélancolique laat accordeonmuziek horen zoals die tegenwoordig zelden klinkt. Geen olympische spelen op de accordeon, en al helemaal geen artistieke geldingsdrang om te laten horen hoeveel méér het instrument wel niet kan dan de doorsnee toehoorder zou verwachten. Nee, "gewoon" hele eerlijke, met toewijding gespeelde melodieën die je weer eens doen beseffen dat sommige muziek niet trendy hoeft te zijn om van te kunnen genieten.

Rob van Niele, Amsterdamse folkagenda, stichting Mokum Folk. Februari 2003

Home Accordéon Mélancolique