"Nummer 1 in accordeon top 10 van 1999" - Dragspels Nytt, Zweden.. meer
Bevat studio-opnamen van eigen werk, Grieks, veel Frans, veel Zuid-Amerikaans, Antilliaanse walsjes en Argentijnse Tango's .
Prijs: € 14
(incl. porto en btw)
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Een tere vorm van musiceren met lichte kamermuziekachtige kwaliteiten. Vooral word ik geïmponeerd door hoe spaarzaam ze hun imponerende techniek gebruiken die zij allebei bezitten. Waar men zich in plaats daarvan op richt is de dynamiek in de melodie en de ingebouwde "muziek-lyriek" van de gekozen titels.
Om "La Vie en Rose", "Adeus", en de Tangos: "El Choclo" of "Uno" te mogen beluisteren als woordenloze ballades is een verzachting voor hedendaagse geplaagde oren. Dit artiestenpaar maakt het mogelijk voor de luisteraar om te horen hoe fijnzinnig deze melodieën opgebouwd zijn. Ook de rest van de titels zijn van dezelfde hoge klasse.
Ongeacht welk instrument je bespeelt heeft deze plaat iedereen iets te leren die op de een of ander manier bezig is met muziek. (vertaling Henrik Holm)
De CD is door dit blad uitgekozen als nummer 1 in hun top 10 van 1999. ****=perfect.Beng Nyquist
(Accordeon nieuws) Nr1 Jaargang31, 1999 Zweden
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Het accordeongeluid van het duo Accordeon Melancolique zou meteen als soundtrack in een film over het leven in Frankrijk kunnen fungeren. De weemoed en de klanken die deels gebaseerd zijn op de musette-muziek rond Parijs, versterken een onbeschrijfelijk gevoel dat het alledaagse patroon des levens aan het licht doet komen. Het duo Cherie de Boer en Jean-Pierre Guiran hebben niets meer dan twee accordeons nodig om zo'n warmte te creëren.
De kunstige invulling van deze muzieksoort is niet voor iedere accordeonist weggelegd. Deze muziek kan niet klakkeloos van papier gespeeld worden. Het moet in je zitten en er met gevoel uitkomen. De Franse en Zuid-Amerikaanse invloeden zijn ook diep binnengedrongen in de twee composities van Guiran. Alle andere instrumentalen zijn stuk voor stuk origineel gearrangeerd en ingekleurd. Het tweetal kan op een heel subtiele manier spelen, waardoor deze muziek geenszins schreeuwend overkomt. Het ingetogen spel accentueert de enkele kleine uithalen waardoor de dynamiek tot in het uiterste behouden blijft.
Het tempo van de nummers loopt uiteen van slepend tot opgewekt. Ook maken De Boer en Guiran gebruik van blue-notes waardoor lichte jazzy geïmproviseerde effecten ontstaan. Geen enkele herhaling van een melodie is exact hetzelfde. Accordéon Mélancolique vult met hun uitzonderlijke muziek een leemte, omdat we nog zelden op zulke klanken getrakteerd worden.
Ron Janssen
New Folk Sounds, august/sept 2000, NL
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Hun eersteling is een staaltje van wat 2 accordeons te bieden hebben. Prachtige titeltrack l'imparfait du Coeur". De muziek komt passioneel romantisch in de huiskamer terecht. Afwisselend krijg je bekende nummers te horen in gedurfde arrangementen, maar ook onbekend werk pronkt fier.
Joeri de Jong
Accordeontijdschrift ACCORDO, België
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Iedere soort muziek vereist haar eigen luisterplek, haar eigen sfeer. Een symfonie van Mahler over de geluidsinstallatie van je auto, dat is gekkenwerk. Maar een accordeon-duo dat op muzikaal intelligente wijze een beslist niet-folkloristisch aandoende reis maakt door thema’s uit de Zuid-Amerikaanse en Franse populaire muziek, biedt juist luistergenot in de beslotenheid van blik-op-wielen.
De speelse mentaliteit (met een fraai gevoel voor melancholische en kruidige samenklanken) van het duo Accordéon Mélancolique op de cd l’imparfait du coeur wekte niet alleen een vrij gevoel op, maar verzoende ook met het lot van file-vorming. Waar de snelheid weer maximaal mocht zijn, bleef de boventoonrijke klank van de accordeons het omgevingsgeluid verre de baas. Feestmuziek voor een vakantie-trip of als oorverpozing op een zoele avond.
Franz Straatman
CD, TROUW, 15 Juli 1999, NL
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Het is muziek die je onmiddellijk aan de televisieserie "Baantjes" herinnert - al speelt daar een mondharmonica de instrumentale hoofdrol - en anders wel aan de originele Frans Maigret-films. Daarbij kijken Guiran en De Boer verder dan de puur Franse traditie. Goed, het van Piaf bekende La Vie en Rose staat erop, evenals Trenets La Mer dat altijd weer koude rillingen bezorgt.
Maar ook een mooi stuk van de Zeeuwse zigeuner Fapy Lafertin en Braziliaanse, Colombiaanse en Griekse melodieën. Maar allemaal in die heerlijke luie sfeer van dat dorpje in de Ardèche, waar de tijd stilstaat, de accordeonist naarmate de Pernodfles leger raakt steeds mooier gaat spelen.
Peter Bruyn
UTRECHTS NIEUWSBLAD / AMERSFOORTSE COURANT 27 november 1999
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
In het park onder de Rotterdamse Euromast vindt aanstaande zondag de "Dag van de Romantische Muziek" plaats. Bezoekers kunnen zich de hele dag tussen zeven verschillende podia bewegen om van allerlei soorten muziek te genieten. Jean-Pierre Guiran en Cherie de Boer vormen sinds 1984 het duo Accordéon Mélancolique. In 1997 speelden zij tijdens de Marshall-hulp-herdenking in Rotterdam voor president Bill Clinton, kroonprins Willem Alexander en premier Wim Kok. Hun allereerste cd "L'imparfait du Coeur"werd in Zweden uitgeroepen tot beste accordeon-cd van 1999.
Geen gewoon duo dus. Cherie de Boer en Jean-Pierre Guiran leken trouwens ook niet voorbestemd om hun brood in de muziek te verdienen. Cherie had namelijk een beleidsbaan, terwijl Jean-Pierre is afgestudeerd in de natuurkunde. Maar met veel oefenen hebben ze de fijne kneepjes van het bespelen van de accordeon onder de knie gekregen. "Wij moesten het hebben van het improviseren. Dat gaat eerst negen keer fout en dan pas goed. Maar als het eenmaal lukt, gaat er een wereld voor je open. Niet de gemakkelijkste weg, maar het levert wel iets bijzonders op", aldus Guiran. Aanvankelijk deed het instrument hem niet veel. "Ik kende de accordeon eigenlijk alleen van de Havenzangers, en eerlijk gezegd vond ik er niet zo veel aan. Maar dat werd anders toen ik er op mijn 21ste één leende van een vriend. Ik was meteen verkocht. Die mengeling van vrolijk en droevig sprak mij bijzonder aan.
"Cherie de Boer werd als kind wèl gefascineerd door de accordeon. "Maar doordat ik les kreeg op een manier die me niet echt kon boeien, is ie een hele tijd onder mijn bed verdwenen. Om pas veel later weer te voorschijn te komen. Het duo Accordéon Mélancolique speelt niet het gebruikelijkste repertoire zoals de meeste accordeon-spelers. Zij hebben duidelijk hun eigen stijl ontwikkeld. Cherie de Boer: "Dat is zo, en daar is ook veel waardering voor.
"Ze spelen dan ook niet het gebruikelijke repertoire, , en laten zich inspireren door 78-toerenplaatjes en Franse chansons. Jean-Pierre Guiran: "Meestal spelen we geen typische accordeonmuziek. Er is daarbuiten zoveel interessant materiaal waar je iets mee kunt doen." "Er is in het verleden door de wereld van klassieke muziek nooit echt serieus naar de accordeon gekeken. Het was een volks instrument, ideaal voor de kroeg en bij uitstek geschikt voor zeelieden. Dat is nu eindelijk een beetje aan het veranderen."
Ester Kleuver
Interview in DE TELEGRAAF 10 augustus 2000
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Een cd met louter accordeonmuziek, gespeeld door Jean-Pierre Guiran en Cherie de Boer. Dat het bepaald geen Jordaan vertolkingen zijn, is reeds bij het zien van de voorkant duidelijk. Die bestaat uit een sfeervol aquarel van Cherie de Boer zelf. Zéér fraai, een pluim voor de grafische vormgeving van deze cd.
Voor de muziek zelf moet je even de tijd nemen. Na een half uur luisteren, kwam ik er pas in, en toen werkte de muziek verstillend. In het CD-boekje zeggen ze hierover: "de rust, de natuur en stilte klinken door in hun werk. Ze zijn in staat de vorm achter zich te laten. Klanken roepen een sfeer op, een spanning."
Op het album staan twee eigen stukken. Verder veel improvisaties op vooral Zuidamerikaanse en Franse thema's, bekend en minder bekend. En een evergreen als "La Vie en Rose" klinkt daarbij anders dan we gewend zijn. Verder is, en dat is hier bij wijze van uitzondering positief bedoeld, de muziek van Accordéon Mélancolique zeer prettige achtergrondmuziek.
Als producer heb ik slechts een kritische kanttekening: met een paar duizend gulden meer opname- en mastering-budget was deze eigen beheer productie helemáál af geweest.
Rakendra Smit
MUZIEKWERELD September 1998, NL
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Het is onderhoudende, pure accordeonmuziek Veel improvisaties op Zuid-Amerikaanse en Franse thema's, folk, jazzy nummers, weemoed, stilte en rust. Een sfeervolle en warme cd.
Accordeontijdschrift "KLANK" januari 1999, NL
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Een cd, opgenomen in eigen beheer, van het duo Accordéon Mélancolique, gevormd door Jean-Pierre Guiran en Cherie de Boer, beide spelend op accordeon, zoals de naam van het duo al deed vermoeden. Ze spelen al heel wat jaren samen, en dat is goed te horen op deze eerste cd, die uitsluitend instrumentale accordeonmuziek bevat. Het geheel klinkt heel harmonieus.
Wat het duo vooral probeert te bereiken is het oproepn van een sfeer, een spanning, door middel van klanken. De rust, de natuur en de stilte klinken door in hun muziek. Dat hoor je het best in een stuk waarvan je de muziek kent. Voor mij was dat in het laatste nummer van de cd: Miserlou. Bij veel volksdanser bekend! Heel sober uitgevoerd, teruggebracht tot de essentie. Het voert je mee naar de tijd toen, volgens de legende, Griekse vissersvrouwen op deze melodie dansten als hun mannen niet terug keerden van zee, waarna zij zich één voor één vanaf de klip in de diepte wierpen.
Dit is overigens het enige Grieks op deze cd. Het merendeel bestaat uit improvisaties op vooral Zuid-Amerikaanse en Franse thema's, zoals twee walsen van de Antillen, eigen versies van een tango, Franse musettes en blues. Twee stukken zijn eigen composities. Het eerste: Passé composé klinkt een beetje jazzy. Het tweede stuk, tevens de titel van de cd, is heel subtiel, ingetogen en klinkt enigszins weemoedig.
Samenvattend is het een heel afwisselende cd, zowel wat betreft het tempo van de stukken als de sfeer. Om die sfeer goed op te pakken, moet je er wel rustig voor gaan zitten als je hem goed gaat beluisteren.
Jeannette Mis
MAAT (over Volkscultuur, muziek en volksdans) 27 november 1998, NL
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Het accordeonduo Jean-Pierre Guiran (Franse achtergrond) en Cherie de Boer spelen 16 nummers op een heel eigen, introverte manier.. Voornamelijk Zuid-Amerikaanse en Franse melodieën worden op een zeer persoonlijke manier geïnterpreteerd, niet gericht op virtuositeit en voor het grote publiek, maar juist gericht op intimiteit. Geen ondersteunende begeleiding of elektronische hulpmiddelen, alles vanuit de pure accordeonklank, waarbij goed gebruik wordt gemaakt van de registers.
Bekende melodieën als La Vie en rose, La mer en el Choclo worden op zeer eigen wijze gespeeld, vanuit het hart en met liefde voor het instrument. Niet alle arrangementen vond ik even geslaagd, maar het is wel een paar apart, zowel muzikaal als privé. De informatie bij de CD over beide accordeonisten en het gespeeld repertoire is in het Frans, Nederlands en Engels. Toepasselijk vond ik daarbij de volgende regels:
Wilt Boonstra
SAMENSPEL 99-4, (orgaan van de Nederlandse organisatie voor accordeon en Mondharmonica) NL
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Je kunt het je bijna niet voorstellen dat dit een produkt is van Nederlandse bodem. Het geeft je het gevoel te zitten kijken naar een internationale film.
SHOWBIZZINFO, NL, Febr/mrt ’99
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
De cd L'imparfait du coeur is een plaatje vol melancholische muziek, vooral van Franse en Zuid-Amerikaanse oorsprong. J.P. Guiran en Cherie de Boer wisselen eikaar af, maar spelen ook mooi samen op het chromatisch accordeon.
Wat hier opvalt is de soberheid. Deze muziek zou door vele andere accordeonisten vlugger en virtuozer gespeeld worden. Op deze cd echter is de muziek ontdaan van franjes en is ze helder en licht maar wel in mineursfeer vol weemoed (zelfs de snellere nummers).Er staan heel wat bekende stukken op zoals L'indifférence La vie en Rose, la mer, en El Choclo (tango) Misschien is deze schijf niet echt gemaakt voor volksmuzikanten (er staan slechts twee traditionele nummers op), toch is ze mooi om naar te luisteren, zeker voor wie van dit soort melancholische klanken houden.
Wilfrid Moonen
GOE VOLLEK!, België 2/1999
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Zeer de moeite waard. Niet alleen worden de melodieën prachtig en ingetogen gespeeld, maar de muziek is ook uitermate rustgevend. Luister bijvoorbeeld eens hoe het overbekende "La vie en rose" wordt vertolkt. Op dat moment bent u in staat om al uw vijanden te "vergeven" en neemt u zich voor nooit meer boos te worden! De opname is van uitstekende kwaliteit. Bestellen? Doen!
Hans Goddijn
KEYBOARDS & MIDI magazine, 1/1999 NL
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Een ondergaande zon bij de Sacré-Coeur en melancholische accordeonmuziek, die over het terras stroomt - muziek die hóórt bij Frankrijk en zijn Bourgondische leven. Op de cd "L'Imparfait du Coeur" heeft het accordeonduo Accordéon Mélancolique een aantal van de mooiste Franse en Zuid-Amerikaanse chansons bij elkaar gebracht.
En France zomer 2000, NL
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
L'imparfait du Coeur van Jean-Pierre Guiran en Cherie de Boer, die samen het duo "Accordéon Mélancolique " vormen, is weer eens wat anders. Zestien nummers op de accordeon trekt in eerste instantie niet echt, maar laat het duidelijk zijn dat deze CD niets te maken heeft met de Kermisklanten. L'imparfait du Coeur is een typisch Franse CD die hoort op terrassen, die bovenal behoorlijk slim en smaakvol geproduceerd in elkaar zit.
rubriek "Verplichte Kost"
Avantgarde, nr 9, september 2000, NL
Een zeer lovende recensie van de cd Django Chanté van ORKEST POLYTOUR in het Amerikaanse folk- en rootstijdschift Dirty Linen wekte mijn nieuwsgierigheid op. Na enig zoekwerk kwam ik tot mijn niet geringe verbazing uit in Driebergen, Nederland, bij Jean-Pierre Guiran. Deze liefhebber van swing, Hot Club de France, Franse musette en chanson blijkt er nogal een druk muzikaal leven op na te houden. Hij speelt in de formaties: Orkest Polytour, Bubblin' Toorop Trio en Accordeon Mélancolique.
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Samen met zijn vrouw Cherie de Boer vormt hij het duo Accordeon Mélancolique. Ze spelen beiden accordeon en zingen. Op hun eerste cd, L'imparfait du Coeur (Sterkenburg Records STAM 001), evenwel, staan alleen instrumentals of instrumentale versies van Zuid-Amerikaanse songs en Franse chansons. Gekende nummers zijn o.a. La Mer van Charles Trenet, La Vie En Rose, Coeur Vagabond van Jean Colombo en Ma Piemière Guitare van Sacha Distel. Afgewisseld met zuiderse klanken van o.a. Chôro Do Adeus, El Choclo, El Diabolo Suelto, een swingende Antilliaanse wals en de Griekse traditional Miserlou. Aurore is oorspronkelijk van Fapy Lafertin, een zigeunergitarist die af en toe in Brussel opduikt (hij speelde ooit in Toogenblik). Het gebruik van alleen maar accordeons maakt dat hun muziek vrij intimistisch overkomt.
 |
Recensie CD Laughin' in Rhythm |
 |
Recensie CD Le Roi des Jongleus |
 |
Recensie CD Django Chanté |
Kortom, wie een voorliefde heeft voor Franse musette, chanson, hot club swing, Django Reinhardt. Stéphane Grappelli en aanverwanten, of zijn muzikale horizonten wil verbreden, schaft zich onverwijld deze cd's aan. Hij/zij zal het zich niet beklagen!
Ben Vanhoegaerden
ROOTSTOWN MUSIC MAGAZINE mrt/apr/mei 2001, België
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Van een totaal andere orde zijn de melancholische klanken van de accordeons van Jean-Pierre Guiran en Cherie de Boer. Zij treden op onder de toepasselijke naam Accordeon Melancolique en brachten onlangs de cd "L'imparfait du Coeur" uit. Mooie stemmige muziek uit Europa en Latijns-Amerika.
OYE¡Listen! September 98, NL
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
"Opmerkelijk" omdat die zo weinig "merkwaardig" is - meer een gevoel, een sfeerimpressie. De accordeonist Jean-Pierre Guiran speelt sinds 17 jaar samen met de accordeoniste Cherie de Boer in een door water omsloten stenen schuur tussen allemaal kastelen dichtbij Driebergen in Nederland. De trolse sfeer van de omgeving wordt genoemd als het geheim achter de ingetogen gloed die weerklinkt uit de CD "L'imparfait du Coeur", - "De onvolkomenheid van het hart" naar een van de titels, gesigneerd door Jean-Pierre Guiran zelf, met bijna een noordelijke mineurklank in de continentale melancholiek.
Het duo noemt zich ook "Accordeon Melancolique" en accordeoneren juist melancholische nummers zonder woorden, met een teruggehouden kracht die al vanaf het begin als zeer wenselijk wordt ervaren.
Ze spelen naturel, zonder glitter. Ze variëren de vergankelijke foxtrot met de gedachteloze tango en de musettewals van de kleine bistro. Latijns-Amerikaans, Grieks, een Antilliaanse wals die gevolgd wordt door "La vie en rose" - "ik droom in rozenrood" die recht toe recht aan gespeeld wordt als was het de allereerste keer dat die gespeeld werd en alsof er geen andere versies ooit bestonden. Op dezelfde manier vertolken ze speels de essence uit Trenets La Mer.
OVE SÄVERMAN
Dagens Nyheter, DN 11/ 3, 2000. Zweden (vertaling Henrik Holm)
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Op deze CD horen we zowel bekende als minder bekende melodieën. O.a. een aantal Franse, die worden uitgevoerd als accordeonduetten zonder begeleiding door Jean-Pierre Guiran en Cherie de Boer. Hetgeen op de CD gespeeld wordt, behoort tot wat wij populaire muziek noemen en van de bekendste melodieën noemen we "La vie en rose (met een wat opvallend sl;ot), La mer, El choclo en de musettewals, L'indifférence. Beguie de rêves brisés, Aurore, Feliz Viaje en La Nena zijn enkele van de minder bekende melodieën die we hier horen. De meeste van de in totaal 16 melodieën op de CD hebben een rustig tempo en de uitvoering is misschien wat te voorzichtig, hoewel er nu en dan sprake is van dynamiek. Goede begeleiding zou hebben bijgedragen aan een betere totaal indruk. Overigens wordt er over het algemeen heel keurig gespeeld en de CD is prima voor degene die rustige muziek wil hebben voor ontspannende verstrooiing. Enigszins bijzonder is het in ieder geval, zo'n repertoire zonder begeleiding.
Accordeon magazine NYGAMMALT · 2/99 Noorwegen
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Accordeon Melancolique is a duo consisting of Jean-Pierre Guiran and his wife Cherie de Boer, both on the accordeon, from Holland.
They recorded this CD without any accompaniment and chose to record a mixture of French and South-American melodies on which they let their personal interpretations loose. A very intimate sounding CD is the result. Passionate and romantic with a very warm and melancholic sound. It all starts with the warm tango " Beguine Des Reves Brises" in which they prove that accordeon music doesn't have to sound corny at all!! " Ma Premiere Guitare" (strange title for an accordeon piece) is a very warm improvised jazz tune while " La Nena" is a wild swinging Columbian dance tune. There's even some blues in " Passe Compose"." La Vie En Rose" is a bit too obvious and sounds a bit woolley and " El Choclo" is a very nervous sounding tango.
This duo has the right name " Melancolique" !!! They certainly promote the accordion with this CD!!!
E-Zine NL-Groovemaster, sept 2002, #30
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
In front of me is a recording: accordion duet, featuring well known South American and French tunes, played in their own way, without accompaniment. While listening to them there is a such an impression that the two accordionists got together to play purely for themselves, for fun and enjoyment and somebody recorded it on the side without them even knowing it - that is how spontaneous their obvious enjoyment sounds.
The fact that they play solo, without accompanying instruments creates that special feeling of intimacy: as if they are playing for you especially in the corner of some classy cafe. They perform well known and popular tunes and themes, pretty in their simplicity. Jean-Pierre and Cherie play them without excessive sentimentality, yet their performance carries the delicious weight of stirred memories and forgotten secrets.
Tania Lukic-Marx
ACCORDIONS WORLDWIDE, December 10, 99
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Cherie was born in Jakarta of Indonesian and Dutch lineage. Jean-Pierre was born in 1957 into a home where they spoke in Dutch and sang in French. After a 15 year hiatus from the accordion, Cherie performed with a friend's group in Utrecht. The group included Jean-Pierre. And as she said, "The first time I heard him playing the accordion I recognized my own approach to the music in his interpretation." The result was seventeen years together, physically, spiritually and musically. And their music is equally easy to live with! Jean-Pierre gave up studying physics the first time he picked up an accordion. (The meson's lost is the musette's gain!) And there can be no disputing his claim that he's a natural accordionist. Or as he puts it, "I squeeze for a living!" And in response to Cherie, he says "It is Cherie's authenticity and the way she utilizes dynamics in melodies that appeals to me."
Jean-Pierre and Cherie are based musically (and geographically) near Driebergen in the Netherlands, an area brimming with castles. They use the peace, tranquility and nature of their surroundings to create their music. My sense is that they move forward musically by looking back across time. And although they claim that their choice of instrument or repertoire is not the essence of their art, it is clear that both are in love with their instrument and their musical selections. This CD mainly features South American and French tunes but also includes Antillean waltzes (5 and 12), a Colombian composition (8), a Brazilian arrangement of a semi-classic guitar duet (9) and a Greek traditional song (16).
This is a charming, intimate portrait of two musicians in love with each other and their music. I believe the title translates to "Imperfections of the Heart." There is no vocal accompaniment. The tunes are airy with no attempt made to fill up every musical space. The result is a very light, atmospheric delicacy. The sounds are warm, delicate and graceful, like fresh baked bread. Make that fresh, French-baked bread.
J-P and Cherie achieve their musical intimacy with less notes, less effort and less technical flair. But sometimes less is more and this is so much more. They let the melodies and their phrasing do the selling of the music. The result is a sense of being drawin into this CD as the aromas waft into your consciousness. J-P and Cherie might not know this but in America we have a national restaurant franchise which until a few years ago played accordion music over their sound system. Coincidentally (or paradoxically), their food quality and service seemed to decline around the same time that they discontinued the accordion music. May I suggest that the restaurant franchise play the music of Accordion Melancolique over their sound systems to help revive their business!
There is no affectation or pretence in J-P's music whether he performs with Cherie, Bubblin' Toorop or Polytour. Indeed, all that's left of the Hohner nameplate on his accordion is the H and R. But it's all about the sound and not facile good looks.
This CD was chosen the Best Accordion CD of 1999 by the Swedish Accordion magazine, DRAGSPELS NYTT. Accordeon Melancolique performed for Bill and Hilary Clinton in 1997.
By the way, the cover art is courtesy of Cherie!
Thomas Fabinski
THE FREE REED REVIEW, USA
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Drawing on European and South American music, the duo Accordéon Mélancolique offers a disc that lives up to their name. The emphasis is on melody in both cover and original tunes for accordion, and the style is strongly European/Gypsy/jazz rooted. Their technique is excellent, their style confident. It's a worthy exploration of new music for this often underrated instrument.
Kerry Dexter
DIRTY LINEN (Magazine of folk and world music). April/May '99 U.S.A
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Hi, this is Yaron Hallis from Sidney in Australia. I’m just calling to tell you that I absolutely love, I LOVE the cd. This is fantastic, Accordéon Mélancolique. I love it, it is ........ just so beautiful. I’ ve been listening to it ever since I received it and I played it on my radio show. I’m going to play it to the accordionist from the "Monsieur Camembert". And........… Australia
Yaron Hallis
Yaron Hallis' radio show Sidney in Australië
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Arthur McGregor
OTTAWA FOLKLORE CENTRE, Canada.
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Duo Jean-Pierre Guiran & Cherie de Boer plays beautifully and in a special way. "The cd Accordéon Mélancolique that has been published in Holland" is to those, who in cd-shops looks for departments with gipsy-music, worldmusic, classic or new-age-music an agreeable finding. On the disk only two accordions play, together and separately, a dialogue nd a monologue. Duo Jean-Pierre Guiran & Cherie de Boer plays beautifully and in a special way. The disk is not especially virtuous and artistic and the technique is not in all its parts very high. But the disk brings a special feeling to the listener: particularly Guiranin's own compositions reveals personality.
Accordion Magazine "Hanuri", Finland 1/1999
|
Finnish Original Review |
Duo Jean-Pierre Guiran & Cherie de Boer soittavat kauniisti ja erikoisella tavalla. Hollannissa julkaistu cd "Accordéon Mélancolique" on mieluisa löytö niile, jotka levykaupoissa selaatvat esim. mustalaismusiikin, maailman musiikin, klassisen tai new-age-musiikin osastoja. Levyllä soi vain kaksi harmonikkaa, yhdessä ja erikseen, dialogia ja monologia. Duo Jean-Pierre Guiran & Cherie de Boer soittavat kauniisti ja erikoisella tavalla. Levy ei ole erityisen virtuoosinen eikä taiteellinen eikä soittotekniikka ole kaikilta osiltaan kovin korkea. Mutta jotain erikoista tunnelmaa levyn kappaleista kuuulijalle välittyy: varsinkin Guiranin omat sävellykset ovat persoonallisia
Accordion Magazine "Hanuri", Finland 1/1999
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
With regard to an article on a preview page last Saturday about a Hindi version of Les Feuilles Mortes/autumn leaves, I would like to take advantage of this opportunity to mention a Dutch version of the song, as a tribute to a remarkable accordion recording.
It is "remarkable" in that there is little "remarkable" about it – it is more a feeling, an impression of mood. The accordionist Jean-Pierre Guiran was born in France, but has spent the last 17 years of his life near Driebergen in the Netherlands with his partner and fellow-accordionist Cherie de Boer. Their home is a moated, stone barn nestling among several fairytale castles. It is this magical atmosphere that has been quoted as the secret to the modest glow that emanates from the L'imparfait du Coeur CD. "The imperfection of the heart" as one of the titles puts it, by Jean-Pierre Guiran himself, with the faintest suspicion of a northern minor tone to the continental melancholy.
The duo has chosen the name Accordion Melancolique accordingly, and they play melancholic numbers without lyrics, with a reserved force that immediately comes across as being very desirable. They play naturally, without glitter.
They alternate the transient foxtrot with the thoughtless tango and the musette waltz of the small bistro. Latin American, Greek, and Antillian waltz, followed by La Vie en Rose – (I dream in rose red) played quite straightforwardly, as if for the very first time and as if no other version had ever been produced. Similarly, they playfully render the essence of Trenet’s La Mer
The imperfection of the heart of the melancholic accordion is manifest to the full in the absence of a Swedish distribution channel.
(translation Bromiley)
OVE SÄVERMAN
Dagens Nyheter, DN 11/ 3, 2000, Sweden
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
A delicate form of music with something chamberish about it. What impressed me most was how frugal they were with the superb technique they both have. Instead you tend to focus on the dynamics of the melody and the integrated "music-lyrics" of the playlist. To be able to hear La Vie en Rose, Adeus, and the El Choclo and Uno tangos as wordless ballads is a comfort to ears tormented by today’s music. This musical couple enables the listener to enjoy the subtle structure of these melodies. The rest of the titles are of the same high quality. Whatever instrument you play, or to whatever extent you are occupied with music, this recording has something to teach you. (Translation Bromiley) The CD is chosen as number one in this magazine’s top ten of 1999. ****=perfect.
Beng Nyquist
Dragspels nytt. (Accordion news) No. 1, volume 31, 1999 Sweden
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Mit dem Album "L'imparfait du Coeur" haben sie ihre erste Tonproduktion an den Markt gebracht. Die beiden Akkordeonisten Jean-Pierre Guiran und Cherie de Boer aus Holland als Duo "Accordéon Mélancolique" präsentieren sich hier dem Hörer in ganz unverfälschter Weise, also ohne jede tontechnischen Tricks und Verschönerungen. Das hat den Vorteil, daß man hier wirklich ehrliche, authentische und unmittelbare Musik, echtes Akkordeon, hören kann, allerdings auch den Nachteil, daß die CD hinter vergleichbaren, aufwendigeren Produktionen großer Labels etwas zurücksteht.
Das zu Gehör gebrachte ist "Hausmannskost"- bei allem Respekt vor den Musikern - keine überragende musikalische Top-Leistung, wobei diese am Markt ohnehin nur recht selten anzutreffen ist. Dafür stehen die beiden engagierten Musiker für unverfälschte, bodenständige Musik, die durchaus angenehm zu hören ist. Besonders derjenige unter den Musikliebhabern, der selbst auch aktiv spielt und sich nicht zu den ausdrücklichen Profis zählt, wird sich an diesen Aufnahmen erfreuen und sich mit ihnen identifizieren, ja sie wohl auch nachspielen wollen - und können!
Die Interpretationen der Werke sind jeweils transparent und die Musik ist klar und offen. Mal spielen Jean-Pierre Guiran und Cherie de Boer als Solisten, mal miteinander im Duo. Zu hören sind Werke der Unterhaltungsmusik aus Südamerika, Frankreich, Holland, Griechenland, die tontechnisch zwar wohl einen reizvollen Sound verkörpern.
Massimo Ricci
INTERMUSIK August 2000, Deutschland
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
@ @ @
Etwas Grundsätzliches vorab: Wie vielfältig die Kultur des Akkordeonspielers wirklich ist, stellte ich mit Verblüffung beim Durchblättern der Internet-Seiten von https://www.akkordeon.de/ fest. West-Euro-zentristisch vorbelastet, hat mensch zumeist keine Ahnung von der Bedeutung dieses Instruments, das die Klangvielfalt einer Orgel in tragbarem Format bietet. Klangwelten in Osteuropa, der echten alpenländischen Volksmusik, Südamerika, Asien eröffnen sich. Und all die Klischees von Musette und Tango und allenfalls Astor Piazolla, die dann noch durch die Plattheiten von Kirmesmusikanten, Mühlenhof-Musikanten, Will Glahé (kennt den noch jemand? 50er-Jahre-Fans, aufstehen!), der Shanty-"Romantik" und einschlägigen TV-Grausamkeiten belastet scheinen...
Also, es lohnt sich wirklich, weiter zu forschen und zu entdecken und Vorurteile gegenüber der Quetschkommode ("Squeezebox") aber mal ganz rasch und endgültig abzulegen.
Guiran und de Boer gehören eher zu der Art von Musikanten (im positivsten Sinne gemeint!), deren Auftrittsorte Straßenfeste, Cafés, Volksfeste sein dürften. Sie stellen keine Hörgewohnheiten in Frage wie die Bandoneonspieler des Tango Modern, sie heischen nicht Aufmerksamkeit durch extreme Virtuosität und Fingerfertigkeit der Musette-Klassiker (Marcel Azzola läßt grüßen) -- sie produzieren einfach eine Stunde Gute-Laune-Musik.
Es sind ausnahmslos populäre Melodien, die da erklingen. Und die Aufnahmen sind so trocken, präsent und hautnah, daß man die Bälge der Instrumente atmen hört und die Tasten und Mechaniken bei der Arbeit belauschen kann. Die beiden Künstler haben eine Homepage (j.p.guiran@acmel.nl), die weitere Auskünfte gibt und wo Interessierte diese CD preiswert bestellen können. (Niederländisches Akkordeon-Duett mit französischen Stücken, Eigenvertrieb)
DER SCHALLPLATTENMANN SAGT, #180, 9.1.2000, Duitsland
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Vor mir habe ich eine CD: ein Akkordeon Duett mit bekannten südamerikanischen und französischen Melodien, die in ihrer eigenen Art ohne Begleitung gespielt werden. Wenn man sich die Musik anhört entsteht der Eindruck, daß die beiden Akkordeonisten zu ihrem eigenen Vergnügen und aus Spaß zusammen spielen und daß jemand die Musik aufgenommen hat, ohne daß sie es bemerkt haben.
So spontan klingt die freudige Musik der beiden Musiker. Dadurch, daß die beiden ohne begleitende Instrumente auftreten entsteht ein sehr spezielles Gefühl der Intimität: als ob die beiden für den Zuhörer alleine in einer Ecke eines Cafés spielen. Bei den Stücken auf der CD handelt es sich um bekannte und populäre Melodien und Themen, die in ihrer Einfachheit sehr schön wirken. Jean-Pierre und Cherie spielen diese Stücke ohne exzessive Sentimentalität, dennoch hat ihr Auftritt das leichte Gewicht erweckter Erinnerungen und vergessener Geheimnisse. Tania Lukic-Marx, AKKORDEONS WELTWEIT 10. dez 1999.
Tania Lukic-Marx
AKKORDEONS WELTWEIT
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Harmonika International, 10. dez 1999, Duitsland
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Nouveau disque pour l'accordéoniste hollandais Jean-Pierre Guiran, dont on a chroniqué ici les précédents (Polytour et Bubblin' Toorop trio), qui nous propose cette fois un duo d'accordéon touches piano avec sa compagne Cherie de Boer.
À travers un répertoire pour le moins éclectique composé pour l'essentiel de mélodies françaises et sud-américaines (deux valses de Colombo, des variations sur des thèmes de Tango, un blues, deux valses des Antilles, deux compositions personnelles mais aussi Piaf ou Trénet), le duo vise avant tout à créer une atmosphère harmonieuse ; pas de virtuosité ni d'esbroufe (J.P. Guiran n'a d'ailleurs commencé l 'accordéon qu'à l'âge de 21 ans) mais une approche humble de deux instrumentistes qui prennent leur temps, musardent le long des mélodies, instaurent un climat poétique authentique et un douce mélancolie: l'un assure un accompagnement en accords et l'autre joue la mélodie et prend les chorus.
Rien de spectaculaire dans ces versions minimalistes mais un CD sans prétention, populaire sans racolage ni vulgarité et bien agréable à écouter...
Francis Couvreux
ACCORDEON MAGAZINE no 40 Février '99, France et L'ACCORDEON (Suisse)
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
En les écoutant il y a une telle impression que les deux accordéonistes se sont retrouvés pour jouer simplement pour eux-mêmes, pour s'amuser et se faire plaisir et quelqu'un l'a enregistré sans qu'ils soient au courant. Voilà à quel point leur joie évidente sonne spontanée. Le fait qu'ils jouent en solo, sans instruments d'accompagnement crée ce sentiment spécial d'intimité : Comme si ils jouaient pour vous dans un coin d'un café chic. Jean-Pierre et Cherie les jouent sans sentimentalité excessive, cependant leur spectacle porte le poids délicieux de souvenirs émotionnés et de secrets oubliés. . . .
Tania Lukic-Marx
ACCORDIONS WORLDWIDE, Décembre 10, 1999
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
På denne CD'en hører vi både kjente og mindre kjente melodier, bl. a. en del franske, som blir presentert som trekkspillduetter uten komp av Jean-Pierre Guiran og Cherie de Boer. Det som blir framført på denne CD'en, hører så avgjort til det vi kaller populærmusikk, og av de mest kjente melodiene nevner vi «La Vie en Rose» (med en litt merklig avsluttning), «La Mer», «El Choclo» og musettevalsen ‘L'indifference».
«Beguine des rêves brisés», «Aurore», «Feliz Viaje» og «La Nena», er noen av de mindre kjente melodiene vi hører her. De fleste av CD'ens tilsammen 16 melodier går i rolig tempo, og utførelsen blir kanskje litt for forsiktig, selv om det av og til er antydning til variasjon i styrke. Et godt komp hadde medvirket til et friskere helhetsinntrykk. Ellers spilles det stort sett rent og pent, og CD'en passer godt for de som vil ha litt rolig musikk til avslappende underholdning. Litt spesielt er det i alle fall at noen spiller inn et slikt repertoar uten komp.
Accordion magazine NYGAMMALT, 2/99 Norway
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
Det här utmärkta duoparet hör som synes hemma i Holland men är välkända över - i stort - hela västvärlden. Ordet mélancolique skall inte tas för allvarligt för det är ingen melankolisk musik som herrskapet åstadkommer. Däremot ett finstämt musicerande med lätt kammarmusikkaliska kvalitetr. Framför allt imponeras jag av hur sparsamt de använder den imponerande spelteknik som båda tycks vara i besittning av. Det man i stället ägnar huvudintresset åt är att betona melodik och de valda titlarnas inbyggda musiklyrik. Att få höra La Vie en Rose, Adeus eller yangos som El choclo och Uno som ljuvt klingande, ordlösa ballader är en lisa för sargade nutidsöron. Det här artistparet får lyssnaren att verkligen lyssna till hur fint melodierna är uppbyggda. Även resten av skinnehållet är av samma höga klass. Oavsett vilket instrument man är spelar så har den håar skivan mycket att låara alla som påa nåagoty sätt ä verksamma med musik. · ooooo=perfekt SWEDEN.
Beng Nyquist
Dragspels nytt. Medlemstidning för sveriges dragspelares riksförbund (SDR) Nr1 Årg 31 1999. Sweden
|
Recensie CD L'Imparfait du Coeur |
APROPÅ NÅGRA RADER på NoNi lördags om hindiversionen av "Les feuilles mortes"/"Autumn leaves" så tages här tillfället i akt att nämna en holländsk version av låten, detta för att få prisa en märklig dragspelsskiva. Märklig för att den är så föga märkvärdig; mera en stämning, en atmosfär. Dragspelaren Jean-Pierre Guirran är född i Frankrike men lever och spe lar sedan sjutton år tillsammans med dragsplerskan Cherie de Boer i en flodomfluten gotisk stenkåk bland idel slott nära Driebergen i Holland. Traktens trolskhet uppges vara hemligheten bakom den lågmälda glöd som tonar ur cd:n "L'imparfait du coeur"' Hjärtats ofullkomlighet, efter en av låtarna, signerad JP Guiran själv, med nästan nordisk mollklang i den kontinentala melankolin.
Så kallar sig duon också "Accordéon melancolique", och dragspelar just melankoliska visor - utan ord - med ett återhållet tryck som känns omedelbart angeläget. DE BRILJERAR INTE. De varvar förgänglighetens foxtrot med tanklöshetens tango och mathakets musettvals, skåpar. latinämerikanskt, grekiskt; en antillisk vals följs av "La vie en rose" - "I rosenrött jag drömmer" - rätt upp och ner som om det var första gången den spelades och som om inga andra versioner fanns. På samma sätt leker de essensen ur Trenets "La Mer". Jean Pierre Guiran medverkar också i Orkest Polytour, där han sjunger och spelar dragspel med två gitarrer och bas.
På kvartettens senaste cd "Django chanté" bidrar gäst-violinisten Tim Kliphuis högst väsentligt till glansen kring återuppväckta visor eller vad man ska kalla dem, komponerade' av eller förknippade med Django Reinhardt, gitarrgeniet i legendariska Franska Hot-kvintetten. Man har lyckats gräva fram bortglömda texter som franska poeter skrev till Reinhardts låtar under kriget. Därtill "Night and day" på franska, "Tout le jour; toute la nuit". OCH VAR KOM MER "Autumn leaves"/ "Les feuffies mortes" in i sammanhanget? Jo, den sjunger nämnde JP Guiran på en cd som Orkest Polytour gav ut 1997 med titeln "Le Roi des Jongleurs", Jonglörernas kung, fransk titel på "Sweet Georgia Brown". Även denna platta blandar franskt - Trenet, Brassens med flera - och standard-låtar som "My blue heaven" och Rombergs "Softly as in a morning sunrise" som man kanske Inte tänker sig på dragspel. Förrän nu. Det melankoliska dragspelshjärtats ofullkomlighet motsvaras till fullo av bristen på en svensk distrubutör.
OVE SÄVERMAN
Dagens Nyheter, DN 11/ 3, 2000 Zweden.
WINKELMANDJE