Een aantal jaren geleden ontdekten de muzikanten, Cherie de Boer en Jean-Pierre Guiran, de voorname rol die stilte speelt in muziek. Het bewust gebruiken hiervan leidde tot een hergeboorte van hun speelstijl. Zelfs de meest eenvoudige stukken krijgen hierdoor een intense spanning en geeft extra sprankeling aan ritmische melodieën.
Het duo is opgericht in 1984. Beide muzikanten zijn grotendeels autodidact, een originele speelstijl is daaraan wellicht debet. Hun eerste CD L'imparfait du Cœur werd uitgebracht in 1998, en werd door het Zweedse accordeonmagazine Dragspels Nytt uitgeroepen tot de beste accordeon CD van 1999. Naar aanleiding daarvan speelden ze in zomer 2000 en 2003 op festivals in IJsland en Denemarken. Later volgden Duitsland, Egypte, Engeland, Noorwegen, Portugal (2018).
Sinds 1999 werden door Accordéon Mélancolique honderden concerten gegeven. Een negental cd’s en twee singles met veel eigen composities vinden hun weg naar muziekliefhebbers wereldwijd. De singles bevatten opnamen gearrangeerd door Bob Zimmerman voor klein orkest. Zes bladmuziekbundels zijn inmiddels uitgegeven, een zevende in voorbereiding (2023). Ze worden enthousiast gebruikt door muzikanten en muziekscholen. De waardering voor hun muziek blijkt ook uit het veelvuldige gebruik ervan in films, documentaires, dans- en theaterproducties, commercials etc.
Concerten met grotendeels eigen werk, met invloeden uit de hele wereld: niet alleen prikkeling van de zintuigen, maar ook ruimte om in contact te komen met je eigen herinnering of vermoeden van simpele schoonheid. Muziek benaderd als een Haiku, gevoel uitgedrukt als klank. Dit is wat deze twee muzikanten uit hun twee accordeons proberen te halen in een programma met gedichten, citaten, anekdotes en ....vooral muziek.
Jean Pierre over Cherie: "Achter de bescheiden opstelling van Cherie gaat een sterk gevoel voor schoonheid schuil. Gracieus en oorspronkelijk speelt ze een melodie, nooit om aan een bepaalde stijl te voldoen, nooit omdat het zo moet. Maar altijd omdat ze het zo mooi vindt. Ze speelt met gemak een melodie voor de helft zacht, om dan opeens op het goede moment uit te pakken. Ze heeft ook een opvallend gevoel voor een strak ritme.
Wat Cherie vindt van het spel van Jean-Pierre: "de beheersing van het instrument, de zorg voor het klinken van iedere noot afzonderlijk, de bijzondere timing, subtiliteit en toonkeuze, toongebruik, de kunst van het weglaten, maar aan de andere kant z'n erg onorthodoxe begeleidingen…….."